خداوند در آیات مختلفی از قرآن، به «غفلت» اشاره و مسلمانان را از آن نهی فرموده و مورد نکوهش قرار داده است از جمله در آیه ۱۷۹ سوره اعراف فرموده است: «وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِّنَ الْجِنِّ وَالإِنسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لاَّ يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لاَّ يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لاَّ يَسْمَعُونَ بِهَا أُوْلَئِكَ كَالأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُوْلَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ؛ و در حقيقت بسيارى از جنيان و آدميان را براى دوزخ آفريدهايم [چرا كه] دلهايى دارند كه با آن [حقايق را] دريافت نمیكنند و چشمانى دارند كه با آنها نمیبينند و گوشهايى دارند كه با آنها نمیشنوند آنان همانند چهارپايان بلكه گمراهترند [آرى] آنها همان غافلماندگانند».